కామాక్షి అమ్మ వారి గుడి లో

ఊహ తెలియని రోజుల్లో కంచి వెళ్లి కామాక్షి అమ్మ వారిని దర్శించే అవకాశం వచ్చినా, అజ్ఞానం తో చేజార్చుకున్నాను. అమ్మ వారి తో అనుబంధం కోసం ఆత్మ తపించడం మొదలయిన దగ్గర నుంచి ఎప్పుడెప్పుడు కామాక్షి అమ్మ ని చూద్దామా అని నెలలు, సంవత్సరాలు ఎదురు చూశాను. అజ్ఞానం తో ఇది ఈ జన్మ లో పుట్టిన కోరిక అనుకుంటున్నాను కాని అమ్మ వారిని, అయ్య వారిని కంచి లో చూడాలనే కోరిక ఎన్నో జన్మ ల కిందది అయ్యి ఉంటుంది. ఒక్కొక్క జన్మ (అంతరం) దాటుకుంటూ ఇప్పటికి నా ఆత్మ ఆ కోరిక ను సఫలం చేసుకో గలిగింది.

అమ్మ వారి దర్శనం కోసం నేను వెళ్తే అమ్మ నన్ను గర్భ గుడి దాక రప్పించుకుని నా కన్నుల నిండు గా నాకు దర్శనం ఇచ్చింది. ఒక్క సారి గా కాలం ఆగి పోతే బావుండు అనిపించింది. కను రెప్ప వేస్తే ఆ కొద్ది కాలం కూడా కామాక్షి అమ్మ ని దర్శనం చేసుకునే భాగ్యం పోతుందేమో అనిపించింది. ఆనందం తో బరువెక్కిన గుండె, అమ్మ చిరు నవ్వుల కాంతి పరుచుకున్న పరిసరాలు నా కళ్ళకి పొరలాగా కమ్మి నేను ఎక్కువ సేపు అమ్మని చూడలేక పోతున్నాను అనే బాధ కి గురి చేశాయి.

అమ్మ వారిని కనుల నిండుగా అక్కడ దర్శించి ఆ రూపమే నాలో నింపుకుని ఇంటికి వెళ్ళాలి అనుకున్నాను. కాని చరా చార జగత్తు అంతా నిండిన అమ్మ సంపూర్ణ స్వరూపాన్ని నా ఆత్మ గ్రహించడానికి నాకు ఇంకా పరి పక్వత రావాలని అర్థం అయ్యింది. అక్కడ అమ్మని అర్చించే పసుపు కుంకుమ ల లో కామాక్షి, పువ్వులలో కామాక్షి, ఫలము లలో కామాక్షి, అగరు గంధాలలో కామాక్షి, నేతి దీపాలలో కామాక్షి, పూల దండలలో కామాక్షి - అసలు విశ్వము, జీవమే ఆమె అయినప్పుడు అక్కడ అన్నిటిలో అమ్మ కనిపించడం లో ఆశ్చర్యం ఏముంది ?

అమ్మ దగ్గర గా కొంత సమయం గడిపాక కుంకుమ పూజ అయ్యాక అమ్మ దండలలో ఒకటి నాకు ప్రసాదం గా ఇచ్చారు. మల్లెలు, జాజులు, గులాబీలు, తామర లు, తులసి దళాలు, మొగలి రేకులు అన్ని కలిసి ఉన్న ఆ దండ నుంచి ఈ పువ్వులవి ఏవీ కాని ఒక గొప్ప సుగంధం వస్తోంది. అది జన్మ జన్మల దుఖాన్ని పోగొట్టే అద్భుత సుగంధం. ఈ సృష్టి లోని సుగంధ భరిత విషయాలు అన్నీఅమ్మ వారి సిగ నుంచి సుగంధాన్ని అరువు తెచ్చుకున్నవే కదా !

ఆ క్షణం అమ్మ ని ఇది కావాలి అని ఏదీ కోరుకోవాలని అనిపించలేదు. అన్నిటి కన్నా గొప్ప కానుక అమ్మ సాన్నిధ్యం - దానిని అమ్మ నాకు ఇస్తే ఇంకా ఏమి కావాలని నేను అడగాలి ? నా ఆత్మ, మనసు, శరీరం ఆ క్షణం లో పొందిన అనుభూతి ని చెప్పడానికి భాష చాలదు కాని కొంత అయినా నా భాష లో చెప్పగలను అనిపించి రాసుకున్న పాట ఇది -



రెప్ప వేయ కంటికి - ఒప్ప దాయె మనసు కి
జన్మ లన్ని వేచి వేచి చేరినాను కంచికి

నిన్ను గాంచ నెలలు ఏళ్ళు గుండె గొంతు లడగగా

నవ్వి పోదు లోకమంటూ నిండు కుండ నైతిని

ఆత్మ లోని కోరికేదో అంతరాలు (తర తరాలు) దాటగా

నన్ను ఇట చేర్చితి వని నమ్మనైక పోతిని

కప్పురపు వాసనంత కళ్ళ చలువ నింపగా
అమ్మ ఒడి చేరి కనుల నీళ్ళు చిప్పరిల్లగా
అంబ కామాక్షి నగవు వెలుగు విర జిమ్మగా
కన్నులే వెలుగులయ్యి కాన లేక పోతిని

నిన్ను గాంచి కనుల లోన నింపుకొన కోరితిని
నిత్యమైన సత్తెమల్లె నిలుపుకొన చూచితిని
దిగులు బాపి కుదురు తెచ్చి ఊరడించి మనసుని
ఒడి ని లాలించితివి నన్ను దరి చేర్చుకుని

మరువము మల్లెలు మొగలి పూరేకులు
కలువలు తామరలు కృష్ణ తులసి మాలలు
అమ్మ నగవు సొగసు ను అనువుగా (అణువుగా) పొందినవి
అమ్మ సిగ న సుగంధమే అరువు తెచ్చుకున్నవి

కామాక్షి ఏకామ్ర నాథుల అనురాగం

వాక్కు కి అర్థం లా, గాత్రం లో పలికే గానం లా అమ్మ వారిది అయ్య వారిది అవినా భావ సంబంధం. బిడ్డల ను కరుణించడానికి ఒకరు భువి లో అవతరిస్తే ఇంకొకరు వెంట సాగి వచ్చేస్తారు. అటువంటి ఆ ఆది దంపతుల అనురాగ కళ్యాణ కమనీయ సీమ మన కాంచీపురం.

ఏకామ్ర నాథుని ఆలయం లో కళ్యాణ మూర్తులుగా వెలసిన అమ్మ వారు, అయ్య వారు నిత్య శుభ మంగళ ములతో శోభిల్లే ఆనంద తత్త్వానికి ప్రతీకలుగా కనిపిస్తారు. అమ్మ కామాక్షి గా భువి ని పునీతం చేసి అయ్య వారి చెయ్యి అందుకోవడం కోసం మామిడి చెట్టు కింద తపస్సు మొదలు పెట్టింది. స్వామి వచ్చి అమ్మ చెయ్యి అందుకోగానే తపో భూమి లా ఉన్న మామిడి చెట్టు ఒక్క సారి గా మామిడి తోరణాలు గా మారి కాంచీపురం కళ్యాణ మంటపం అయ్యింది.

పార్వతి అమ్మ వారికి స్వామి మీద ఉన్న అనురాగం అనన్య సామాన్యం. ఇంకొక వైపు స్వామి వారికి ఆమె మీద కల అనురాగం అనంతం, అతి మధురం. విశాలాక్షి అమ్మ కి విశ్వ నాథుడి గా, మధుర మీనాక్షి కి సుందరేశ్వరుడి గా, బెజవాడ దుర్గమ్మ కి మల్లికార్జునుడి గా, జ్ఞాన ప్రసూనాంబ కి కాళ హస్తీశ్వరుడి గా - అమ్మ వారు ఎక్కడెక్కడ ఉంటే అయ్య వారు అక్కడక్కడ అవతరించి ఆమె చెయ్యి అందుకుని లోకాలని పాలిస్తున్నారు.

శివ పార్వతుల కళ్యాణం అంటే ఈ భూ మండలానికి శుభ ప్రదం, సౌభాగ్య దాయకం. అంతటి అపూర్వ ఘట్టానికి వేదిక కాంచీపురం.

***పల్లవి***

కళ్యాణ మంటపము నిత్య శోభితము

కథలన్ని దరి చేరు కాంచికా పురము

*** చరణం ౧ ***

వరద రాజుని చెల్లి బంగారు తల్లి

ఈశు హృది రంజిల్లు శ్రీ కల్ప వల్లి

లింగ రాజుని ఎదన నిత్య సిరి మల్లి

శంకరుని మది విరియు నిండు జాబిల్లి

మామిళ్ళ నీడ లో గౌరమ్మ తపము

స్వామి దరి చేరగనే పచ్చ తోరణము

*** చరణం ౨ ****

వాక్కు నేలు అర్థమై గాత్ర మందు గానమై

తెల్ల కొండ సామి వచ్చి కంచి రాణి పాణి పట్టె

సుందరీసుడు వాడు మీనాక్షి గూడి

ఇంద్ర కీలాద్రి వెలసె దుర్గమ్మ మగడు

ఎంత మది సొగసమ్మఏకామ్ర నాథుకి

కామాక్షి కలల పంట కళ్యాణ పల్లకి

మా బంగారు తల్లి కామాక్షి

ఈ భూ మండలానికి నాభి స్థానం కాంచీపురం.

జగన్మాత తన బిడ్డలని ఉద్ధరించడానికి వేంచేసిన అతి పవిత్రమైన స్థలం కాంచీపురం.

ఒక రోజు పార్వతి అమ్మవారు ఈశ్వరుడిని ఆట పట్టించాలని వెనుక వైపు నుంచి ఆయన రెండు కళ్ళని మూసి వేశారట. ఆయన రెండు కన్నులు సూర్య చంద్రులు (మూడవ కన్ను అగ్ని). సూర్య చంద్రులు లేక లోకం అల్లాడిందట. అప్పుడు అమ్మ వారికి పాపం చుట్టుకున్నదట. పాప విముక్తి కోసం తను ఏమి చెయ్యాలో అమ్మవారు స్వామి ని అడుగగా ఆయన భూలోకం లో కంచి కి వెళ్లి తపస్సు చేసి పాపం హరించు కోమని, అప్పుడు తను వచ్చి పెళ్లి చేసుకుంటానని చెప్పారట.

అమ్మవారు కాత్యాయని గా ఇక్కడ కంచి లోని ఒక మామిడి చెట్టు కింద ఇసుక తో లింగాన్ని చేసి తపస్సు మొదలు పెట్టారట. ఈశ్వరుడు అమ్మ వారి తపస్సు ని పరీక్షించాలని సంకల్పించి గంగా దేవి ని ఆ తపస్సు చేసుకుంటున్న ప్రాంతం వైపు ఉద్ధృతం గా ప్రవహిస్తూ వెళ్ళమని చెప్పారట. వేగం గా వస్తున్న గంగ ని పార్వతి అమ్మవారు ఒక కమండలం లోకి పంపి ప్రవాహాన్ని ఆపి వేశారట. ఈశ్వరుడు కొంచెం పట్టుదల గా ఇంకొక ప్రవాహాన్ని సృష్టించి అమ్మవారు తపస్సు చేస్తున్న ఆశ్రమం వైపు పంపారట. అమ్మ తన అన్న అయిన విష్ణు మూర్తిని ప్రార్ధన చేస్తే, ఆయన చెల్లెలికి ఆవిడ పూజిస్తున్న సైకత శివ లింగాన్ని గట్టి గా కౌగలించుకుని ఈశ్వరుడి ని తలుచుకొమ్మని చెప్పారట. ఆవిడ అలాగే శివ లింగాన్ని కౌగిలించుకునే సరికి ఈశ్వరుడి కి ఆమె స్పర్శ కి పులకింత కలిగి ఒక్క సారి గా పట్టుదల పోయి ఆమె మీద అనురాగం మొదలయ్యింది. ఆ సైకత లింగం మీద ఇప్పటికీ అమ్మవారి నగలు, ఇతర ఆభరణాల గుర్తు లు స్పష్టం గా ఉంటాయట... అందరి మనసు లలో అనేక వికారాల ను కలిగించే మన్మథుడి కి ఈశ్వరుడు వశంకాలేదు కాని, జగత్తు కి తండ్రి అయిన ధీరోదాత్తుడు ఈశ్వరుడు జగన్మాత స్పర్శ కి అనురాగ పూరితుడు కాకుండా ఎలా ఉంటాడు ? వారిది - వాక్కు కి, అర్థానికి ఉన్న అవినాభావ సంబంధం లాంటి అద్భుతమైన బంధం.
ఆ కళ్యాణమే ఈ విశ్వ కళ్యాణ కారకం గా ఏకామ్రనాథుని కామాక్షి అమ్మ వారిని కంచి లో కొలువు తీరేలాచేసింది. అదే కంచి క్షేత్ర వైభవం.

సాక్షాత్తు విశ్వానికి జ్ఞానాన్ని ప్రసాదించే ప్రసన్న అయిన అమ్మ వారు ఎందుకు అయ్య వారి కన్నులు మూసి పాపాన్ని పొందారు ? ఆ రూపం లో భూమి మీదకి వచ్చి కంచి క్షేత్రం లో వెలసి తన కోసం అయ్య వారిని కూడా రప్పించి ఇక్కడ భూమి మీద ఉన్న ప్రజలకి పాప విముక్తి చెయ్యడానికి అమ్మ అనంతమైన కరుణ తో మన కోసం తను పాపాన్ని మోసింది. అమ్మ ఎప్పటికీ అమృత స్వరూపమే. బిడ్డల క్షేమమే అమ్మ పరమ లక్ష్యం.

ఎక్కడ శివ పార్వతుల కళ్యాణం జరుగుతుందో ఆ ప్రదేశం సుభిక్షం గా ఉంటూ పావన కరమై లోకానికి మేలు చేస్తుంది. ఈ విశ్వానికి ఆ మేలు చెయ్యడం కోసమే అమ్మవారు కంచి లో స్వామి వారితో సహా వెలసి ఉన్నారు.

ప్రాపంచికమైన ఎన్నో విషయాలలో నిత్యం కొట్టు మిట్టాడుతూ తెలిసి కొన్ని, తెలియక కొన్ని పాపాలు చేస్తూ నిత్య సంఘర్షణ మయం అయిన జీవితాలు గడిపే ప్రజలకి - గోరంత ఆశించి వచ్చి నమ్మకం తో తన దగ్గర ఉన్న బిడ్డలకి - కొండంత అనుగ్రహం ఇవ్వడమే ఆ అమ్మ తత్వం. ఆ కామాక్షి అమ్మ అనుగ్రహాన్ని కొండంత అనుభవిస్తున్న నేను అమ్మని చూసిన మరు క్షణం నుంచి నాలో పొంగిన సంతోష తరంగాలని మాటలలో పెట్టడానికి ప్రయత్నించాను. 'శేష శైల వాస శ్రీ వేంకటేశా' అని ప్రతి తెలుగు వాడు అనుభూతిస్తూ పాడుకునే రాగం లోనే నేను కూడా అమ్మ కామాక్షి అనంత కరుణా రస సారాన్ని ఇలా రాసుకున్నాను - అదే రాగం లో ...

కనులార కాంచితిని కామాక్షి తాయి
కాంచీ పురమంత విచ్చె నా కను దోయి

వేడి చలువల విధి ని
జగతికి హిత మిచ్చు
సూర్య చంద్రులు ఎవరు
ఈశు కన్నులు కారె ?
సరస సల్లాపమున ఈశు కన్నులు మూసి
పాపాలు పొందె నట పార్వతీ పావని

అమ్మ ఒడి లాలించ
అయ్య ఒడి పాలించ
లోకాల దీవించ
కంచి కి ఏతెంచ
పాపము ను తను మోసి తపము కై అరుదెంచి
ఉర్వి బిడ్డల సాకె కమలాక్షి కామాక్షి

నిఖిల లోకము లంత
నిజమైన జ్ఞానమై
బుద్ధి వెలుగుల నిచ్చు
శ్రీ ప్రసూనాంబయె !
ఏకామ్ర నాథుని తపము తో వరియించి
కళ్యాణి అయి లోక కళ్యాణ మొనరించె

గంగయే పొంగ గా
ప్రళయమై పొరలగా
ఆలింగనము తోటి
ఈశు ఒడలంత గుచ్చె !
నవనీత చోరుని చెల్లాయి నా యమ్మ
చూపు వెన్న ల తోటి స్వామి నే మురిపించె / చూపు వెన్నల తోటి గాయమే మాన్పింప